یادداشت برداری از یک  سخنرانی:

{{  سخنرانی:

سخنران خیلی جالب صحبت می کنه، بعضی حروف صحبت کردنش مثل "س" و "ز" میزنه و صحبت کردنش مثل دوبلُر یا همون گوینده ی کلیپ انقراض حیوانات می  مونه!

خیلی سعی می کنم جلوی خنده ام رو بگیرم... ولی انصافاً قشنگ  صحبت میکنه...

اصلا چرا باید یه همچین چیزهایی برای ما خنده دار باشه؟ یعنی  چرا ما اینجور چیزهارو سوژه میکنیم؟

مثلا الان مطمئنم بعد از هیئت بچه ها کلی این هیئت رو سوژه  میکنن و میخندن...

یا اصلا چرا خود من الان دارم به جای اینکه به صحبت ها دقت کنم و نکته های  سخنرانی رو بنویسم،این چیزهارو مینویسم؟!!  }}

فکر

قبلا فکر می کردم که اگه آدم خیلی فکر کنه،باعث میشه خیلی حرف بزنه...

اما الان میفهمم که کسی که خیلی فکر میکنه،کمتر حرف میزنه!

تاکسی!

تو تاکسی نشسته بودم٬ تاکسی که نه٬ یه سواری بود و راننده اش یه پسر جوان...

عقب نشسته بودم٬ بغل دستم یه مرد حدوداْ ۵۰ یا ۶۰ ساله نشسته بود...

یکی از مسافرا موقع پیاده شدن درب ماشین رو خوب نبست٬ و بعد از تذکر راننده دوباره بست...

یه دفعه ای پیرمرده گفت:{......!!!!!!} بلد نیست درو ببنده!!!

(خیلی فحش بدی داد!!)

من و راننده و مسافر جلویی: !!!!!

می خواستم بگم حاجی اعصاب نداریا! ولی زبونم بند اومده بود!!

... پیرمرده یه صد متر جلوتر پیاده شد..

راننده گفت: خواستم بهش بگم خودتی، دیدم جای پدر چه عرض کنم، جای پدر بزرگم رو داره...

واقعا به نظر شما مردم جامعه چه دیدی نسبت به این جور آدما دارن؟

بدشانسی!

وقتی که بد شانسی میاریم،یا بهتره بگم اتفاقات ناخوشایندی برامون اتفاق می افتد،

مثلا:

-موقعی که گوشیمون میفته تو چاه توالت...

- موقعی که داری تو خیابون داری شیرکاکائو میخوری،یه دفعه نصفیش میریزه رو لباست...

- موقعی که میری دستشویی و یه دفعه آب قطع میشه...

- و........

اینجور وقتها معمولا چی میگیم؟:

- پس کله ت!

- ای تو روحت!

- أأأأهـــــــــــــــ !

- لعنتی!

- و ...

احساس می کنم این فحش هایی رو که میدیم،دونسته یا ندونسته،

خواسته یا ناخواسته،داریم به خــــــدا میدیم!!!

یه خورده فکر کنید...!!!